Dit, mensen. Dit ! #hartjes voor Hanne!
Het is zo dat mensen, elk van ons, streven naar gelukkig zijn. Dat moet ik niemand wijsmaken. Maar soms komen er zaken op ons pad, meestal onverwacht, waar we ongelukkig van worden. Het kan zich beginnen zaaien tot heuse piekermomenten of het kunnen zelfs problemen worden. Daarom gaan mensen naar een psycholoog, therapeut of psychiater. Maar da’s niet voor iedereen weggelegd. ’t Kan zijn dat de stap om een afspraak te maken gewoonweg te groot is of dat je bij jezelf denkt “Ik los mijn problemen zelf wel op!”. Maar waarom juist ligt die drempel zo hoog? Waarom gaan mensen niet zo makkelijk met iemand gaan praten? Volgens mij schamen mensen zich voor het feit dat ze hulp zoeken. Maar eerlijk, daar hoeft niemand zich voor te schamen. Wij zij ook allemaal maar wezens met gevoelens, hè. Het kan al eens gebeuren dat je niet uit je eigen gedachten geraakt…
View original post 569 woorden meer
Zin-vol geweld... 